Davalı tarafından tecavüz edilen mera bölümü ihtiyaçtan fazla ve bunun kira tutarına karşılık işgal tazminatı, mera zemini bozulmuş ise bu yerin eski hale getirilmesi için gereken masraf tutarı ile eski hale dönüştürülmesi suretiyle meradan istifadeye mani olunan ot bedeline, şayet tecavüz edilen yer köyün ihtiyacı dahilinde ise bu takdirde buranın tekrar mera haline getirilmesi için geçecek zamanda burada hayvan otlamamasından ötürü gerçekleşecek zarar ile meranın eski hale dönüştürülmesi için gereken masrafa hükmetmek olmalıdır.
Dava dilekçesinden 550.434.- lira alacağın masraflarla birlikte davalı tarafından tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Meranın işgalinden ötürü köy tüzel kişiliğinin isteyebileceği ecrimisil, belde hayvanlarının otlatılması yüzünden uğranılan zarar miktarıdır. Bu zarar ise, davalının haksız eylemi sonucu hayvanların yararlanamadıkları otun bedeli karşılığıdır. Bu nedenle davalı tarafından ekilen (buğday) ürünü aynen istenilemez.
Bu durumda mahkemece yapılacak iş; davalı tarafından tecavüz edilen mera bölümü ihtiyaçtan fazla ise bunun kira tutarına karşılık işgal tazminatı, mera zemini bozulmuş ise bu yeri eski hale getirilmesi için gereken masraf tutarı ile eski hale dönüştürülmesi suretiyle meradan istifadeye mani olunan ot bedeline, şayet tecavüz edilen yer köyün ihtiyacı dahilinde ise bir başka anlatımla ihtiyaçtan fazla değilse bu takdirde buranın tekrar mera haline getirilmesi için geçecek zamanda burada hayvan otlamamasından ötürü gerçekleşecek zarar ile meranın eski hale dönüştürülmesi için gereken masrafa hükmetmek olmalıdır.
Mahkemece, yukarıdaki ilkeler dikkate alınmaksızın davalı tarafından meraya ekilip yetiştirilen buğday bedeline hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK: nun 428. Maddesi gereğince (BOZULMASINA), peşin ödediği temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 25.11.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.