Özet: Mera Kanunu’nun 3. maddesinde; otlak; “mera ile aynı niteliklere sahip yerlerdir” diye tanımlanmış olup özel mülkiyete konu edilemez, zamanaşımı ile iktisap olunamaz.
Mahkemece; keşifte dinlenen mahalli bilirkişi ve davalı beyanından, taşınmazın köy tüzel kişiliğine ait otlakiye olup, tapusu ve vergi kaydı bulunmadığı, özel mülkiyete konu yerlerden olduğu ve 1978 yılında köy tüzel kişiliğinin zilyetliği fiili olarak şahıslara devrettiği, taşınmazın bu tarihten beri davacı tarafından kullanıldığı kamulaştırma bedelini ise davalının aldığı gerekçe gösterilerek davanın (köy tüzel kişiliği hakkında) kabulüne, Botaş yönünden reddine karar verilmiştir.
Keşifte dinlenen mahalli bilirkişi, dava konusu yerin “köy merası” olduğunu, davalı köy muhtarı ise köy merası değil “hayvan otlakiyesi” olarak kullanılmakta iken, 1980-1981 yıllarında o zamanın muhtarının yer göstermesi ile şahıslara verildiğini beyan etmişlerdir.
Mera Kanunu 3. maddesinde; otlak; “mera ile aynı niteliklere sahip yerlerdir” diye tanımlanmıştır. Bu nedenle özel mülkiyete konu edilemez, zamanaşımı ile iktisap edilemez. Mahkemece nizalı gayrimenkulün yukarıda belirtilen hukuki durumu gözönünde bulundurulmadan, yazılı gerekçe ile karar verilmesi doğru görülmemiştir.