Tümü ruhsatsız olan yapı nedeniyle kat maliklerinin isimlerinin sayılması suretiyle hepsi adına para cezası verilmesinde, hukuka aykırılık bulunmadığından dava konusu işlemin iptaline ilişkin mahkeme kararında isabet bulunmadığı.
İstemin Özeti: İzmir 2.İdare Mahkemesinin 12.3.2003 günlü, E: 2002/1341, K: 2003/388 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Danıştay Tetkik Hakimi E.Emel Çelik’in Düşüncesi: Temyiz isteminin reddi ile mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı Zerrin Güngör’ün Düşüncesi: İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay 6. Dairesisince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava, İzmir İli, Konak İlçesi, ? ada, ? sayılı parseldeki ruhsatsız yapı nedeniyle 3194 sayılı İmar Kanununun 42. maddesi uyarınca verilen para cezasının iptali istemiyle açılmış, İdare mahkemesince; yapının bağımsız bölüm sahipleri belli olduğuna göre yapı sahipleri ve yapıların niteliği belirtilmek suretiyle para cezasının ayrı ayrı verilmesi gerekirken davacıların sahibi olmadıkları yapının diğer kısımları nedeniyle ilgililerden tahsili gereken cezanın da davacılardan tahsiline imkan sağlayacak şekilde tesis edilen işlemde cezaların şahsiliği prensibine ve hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiş, bu karar davalı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, ruhsatsız yapının 14.4.1997 günlü yapı tatil tutanağı ile tesbit edilerek mühürlenmesi üzerine kat malikleri belli olduğundan dava konusu işlemle tümü ruhsatsız olan yapı nedeniyle kat maliklerinin isimlerinin sayılması suretiyle hepsi adına otuzbeş milyar para cezası verildiği, ödeme emrinin ise hisseleri oranında düzenlenerek davacılardan bir milyar para cezası istenildiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda, yapının tümünün ruhsatsız olması nedeniyle tüm kat maliklerine para cezası verilmesinde hukuka aykırılık bulunmamaktadır.
Öte yandan, davacılar adına düzenlenen ödeme emrinin miktarının bir milyar lira olması karşısında diger ilgililerden tahsili gereken cezanın da davacılardan tahsil edilmesine olanak sağlandığı söylenemez.
Açıklanan nedenlerle, temyize konu İzmir 2.İdare Mahkemesinin 12.3.2003 günlü, E: 2002/1341, K: 2003/388 sayılı kararının BOZULMASINA, 16.090.000 lira karar harcı ile fazladan yatırılan 11.910.000.-lira harcın temyiz isteminde bulunana iadesine, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 24.5.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.