Dava konusu taşınmazın; 6785 sayılı Kanunun 41. maddesine göre yol fazlası olup olmadığı, müstakilen inşaata elverişli bulunup bulunmadığı ve mülkiyetinin kime ait olduğu araştırılmadan satışına dair belediye meclisince verilen kararın, İl İdare Kurulunca iptalinde isabetsizlik yoktur.
İstemin Özeti: Yol fazlası 134,93 m2’lik taşınmazın satışının iptaline ilişkin 29/5/1979 günlü, 1449 sayılı İl İdare Kurulu kararının bu konuda Kaymakamının itiraz etme, İl İdare Kurulunun da karar alma yetkisi bulunmadığı, 1580 sayılı Kanunun 73. maddesindeki 10 günlük itiraz süresinin geçirildiği, taşınmazın belediye mülkiyetinde olup olmadığı ve yol fazlası bulunup bulunmadığı hususlarının kesinlik arz etmediği, ileri sürülerek iptali istenilmektedir.
Savcı A.N.Ç.’nun Düşüncesi: ……. ili, ……. ilçesi ……. Mahallesi Eski Panayır mevkiinde bulunan 134,93 m2 den ibaret yerin, yol fazlası olduğundan bahisle başkasına satışına ilişkin 27.2.1979 tarihli belediye meclis kararını, kaymakamlığın itirazı üzerine iptal eden İl İdare Kurulu kararı dava konusu edilmiştir.
1580 sayılı Yasanın 73. maddesinde, belediye meclislerinin 71 ve 73. maddelerle ilgili olmayan kararlarına karşı ilan tarihinden itibaren belediye reisi veya alakadarlar tarafından on gün içinde vilayete itiraz olunabileceği ve itirazlarla ilgili olarak kaymakamın mütalaası alınmak suretiyle İl İdare Kurulunca karara bağlanacağı belirtilmiştir.
1580 sayılı Yasanın 17 ve 72. maddeleri ile ilgilisi bulunmayan belediye meclisi kararının, kaymakamın başvurusu üzerine İl İdare Kurulunca incelenmesinde söz konusu 73. madde hükmüne aykırılık bulunmadığı gibi, itirazın süresinde yapılmadığına ve İl İdare Kumlunun oluşum tarzına ilişkin davacı iddiası da yerinde değildir.
6785 sayılı Yasanın değişik 41. maddesi, belediyenin malı olan veya imar ve yol istikamet planlarının tatbiki dolayısıyla istimlakten artan parçalarla istikameti değiştirilen veya kapanan yol ve meydanlardan hasıl olan sahalardan müstakil inşaata elverişli olmayan parçalan bitişikteki arsa veya bina sahiplerine bedel takdiri suretiyle satmaya belediyelerin yetkili olduğunu hükme bağlamıştır.
Diğer taraftan, 6785 sayılı Yasanın 41. maddesi kapsamına girmeyen belediyeye ait arsaların satış şekli, 2490 sayılı Yasanın 65. maddesinde gösterilmiştir.
Dava dilekçesinde satışı yapılan arsanın belediyeye aidiyeti ile yol fazlası olup olmadığının, kesinlikle belli olmadığı belirtilmektedir. Mülkiyet durumu ile yol fazlası olup olmadığı kesinlikle belli olmayan ve müstakil inşaata elverişli bulunup bulunmadığı araştırılmayan bir taşınmaz malın, yol fazlası olduğundan bahisle komşu parsel veya bina sahibi dahi olup olmadığına bakılmaksızın herhangi bir kimseye satışında yukarıda sözü edilen Yasa hükümlerine uyarlık bulunmadığından bu konuya ilişkin belediye encümen kararını iptal eden İl İdare Kumlu kararına yönelik davanın reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay 6. Dairesisince duruşma için önceden belli edilen 1.6.1982 gününde davacı ve davalı idare temsilcilerinin gelmediği görülerek duruşma açılmadı. Aynı gün Tetkik Hakimi Ö.Ş.’nın açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği düşünüldü:
Dava, yol fazlası 134,93 m2 lik taşınmazın satışının iptaline ilişkin 29.5.1989 günlü. 1449 sayılı İl İdare Kurulu kararının davanın özeti bölümünde belirtilen nedenlerle iptali isteğiyle açılmıştır.
1580 sayılı Yasanın 73. maddesinde, belediye meclislerince verilen ve 71 ve 72. maddelerle ilgili bulunmayan kararlara karşı ilan tarihinden itibaren on gün içinde belediye reisi veya alakadarlar tarafından vilayete itiraz edilebileceği ve bu itirazların kaymakamın mütalaası alındıktan sonra İl İdare Kurulunca karara bağlanacağı kurala bağlanmış olup, dava konusu belediye meclisi kararı yukarda anılan Yasanın 71 ve 72. maddeleriyle ilgili bulunmadığından Kaymakamın başvurusu üzerine İl İdare Kurulunca incelenip karar verilmesinde 73. maddeye aykırılık olmayıp, davacının itirazın süresinde yapılmadığı yolundaki iddiası da yerinde görülmemiştir.
6785 sayılı Yasanın 1605 sayılı Yasayla değişik 41. maddesinde esasen belediyenin malı olan veya imar ve yol istikamet planlarının tatbiki dolayısıyla istimlakten artan parçalarla istikameti değiştirilen veya kapanan yol ve meydanlarda hasıl olan sahalardan müstakil inşaata elverişli olmayan parçaları bitişiğindeki arsa veya bina sahibine satmaya belediyelerin yetkili olduğu hükme bağlanmıştır.
Dava dosyanın incelenmesinden dava konusu taşınmazın yol fazlası olup olmadığı, müstakilen inşaata elverişli bulunup bulunmadığı ve mülkiyetinin kime ait olduğu hususlarının araştırılmadığı anlaşılmakta olup, sözü edilen yerin yukarda belirtilen Yasa kuralına aykırı biçimde belediye meclisince satışına karar verilmesi nedeniyle anılan satış kararının İl İdare Kumlunun 29.5.1979 günlü 1449 sayılı kararı ile iptal edilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle dayanıksız davanın reddine peşine alınan yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına, 1.6.1982 gününde oybirliği ile karar verildi.