1. Anasayfa
  2. Danıştay 10. Dairesi Kararları

Danıştay 10. Dairesi E: 1991/446 K: 1992/4200


Ecrimisilin fahiş olduğu iddialarıyla açılan davada, çözümü keşif, bilirkişi ücretlerinin yatırılmasına bağlı davada, yatırılmaması nedeniyle reddi gerekir.

İstemin Özeti: Şişli, Talatpaşa Mahallesi 320 pafta, 2199 ada, 2 parsel sayılı ve hazineye ait bahçeli kagir eve vasıflı göçmen evinin bahçesinin, gecekondu ( işyeri ) yapmak suretiyle işgalinin saptandığından bahisle davacıdan ecrimisil istenilmesine ilişkin işlemin iptali isteğiyle açılan davayı; İstanbul 3. İdare Mahkemesi, fuzuli işgali saptanan davacıdan ecrimisil istenilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı Ecrimisilin fahiş olduğu iddiasının ise Keşif ve bilirkişi incelemesi yaptırılmasına karar verildiği ve tebligat yapıldığı halde, verilen sürede ve karar tarihine kadar bilirkişi ücretine karşılık istenilen avansın yatırılmaması nedeniyle incelenemediği gerekçesiyle reddetmiştir.

Davacı, dava konusu yerlerin tapu tahsis belgesi ile vatandaşlara verilmiş yerler olduğu, 19 metrekare olan yerin, 24 metrekare olarak gösterildiği istenilen ecrimisilin fahiş olduğu iddialarıyla anılan mahkemenin 25.9.1990 tarih ve E: 1989/290 K: 1990/1078 sayılı kararının temyizen incelenip bozulmasını istemektedir.

Danıştay Savcısı Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir. Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA: Hüküm veren Danıştay Onuncu Dairesince işin gereği düşünüldü: İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bazulması 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 3622 sayılı Kanun ile değişik 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür. Bozulması istenen karar, usul ve hukuka uygun olup dilekçede ileri sürülen temyiz sebepleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmediğinden temyiz isteminin reddi ile bozulması istenen kararın onanmasına 2.12.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir