Taşınmazın orman vasfı, yani orman örtüsü yok edilse bile, toprağın orman toprağı sayılması bu itibarla da orman toprağının orman sayılan yer olarak kabul edilmesi gerektiğinden zilyetlik yolu ile kazanılması olanaksızdır. Aynı esas, orman içi açıklıklar için de geçerlidir.
Taraflar arasındaki kadastro tesbitine itiraz davasının yapılan duruşması sonunda, davanın reddi yolunda kurulan hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı Orman Yönetimi ile katılan Hazine vekili tarafından istenilmekle; süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelenip, gereği düşünüldü:
K: Davacı Yönetim ile katılan Hazine, K: .. Köyü’nde yer alan 392 ada, 1 parsel sayılı taşınmazın tesbitine itiraz etmişler, yerel mahkeme davayı ret etmiş, hüküm davacı Yönetim ile katılan Hazine tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu 392 ada, 1 parsel numaralı taşınmazın çevresinin tamamen orman olduğu, 3402 sayılı Yasanın 4. maddesi uyarınca yapılan orman tahdidi içerisine alındığı dosyadaki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır. Taşınmazın orman vasfının davalının miras bırakanları tarafından ortadan kaldırılıp, ziraat arazisine dönüştürüldüğü de bilirkişi raporları ile sabittir. Davalı, geçerli bir tapu kaydına dayanmadığına göre, taşınmazın orman vasfı yok edilerek, diğer bir anlatımla, orman örtüsü yok edilse bile toprağın orman toprağı sayılması nedeniyle, süresi neye ulaşırsa ulaşsın zilyetlik yolu ile ormandan yer kazanılması 3402 sayılı Yasanın 45. maddesini iptal eden Anayasa Mahkemesi’nin kararı karşısında olanaksızdır. Taşınmazın öncesi orman olmasa bile, tesbit edilen eylemli durumu itibariyle, 6831 sayılı Yasanın 17. maddesinde belirtilen orman içi açıklık olarak kabulü de zorunludur. Bu nitelikteki yerlerin işgal ve tasarrufu ve üzerindeki zilyetliği geçersizdir.
Bu nedenlerle, Yönetimin davasının kabulüne karar verilmesi gerekirken, yasal olmayan gerekçelerle yazılı biçimde karar verilmesinde isabet yoktur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; Hazine ve Orman Yönetiminin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde yatırana iadesine, 1.12.1994 günü oybirliği ile karar verildi.