1. Anasayfa
  2. Yargıtay 12. Hukuk Dairesi

Yargıtay 12. Hukuk Dairesi E: 2015/25389 K: 2016/2514 T: 28.01.2016


Alacaklı olan Türkiye Halk Bankası A.Ş., 4603 sayılı Kanuna tâbi bankalardan olup, yukarıda belirtilen 5230 sayılı Kanun’un 11. maddesi gereğince cezaevi harcından muaftır.

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :

Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de; Alacaklı …. tarafından borçlu aleyhine ipoteğin paraya çevrilmesi yoluyla ilamlı takip başlatıldığı, borçluya ait taşınmazın 08.12.2014 tarihinde 264.050,00 TL bedelle satılarak paraya çevrildiği, ihale bedeli üzerinden 4.944,54 TL cezaevi harcı kesildiği, Alacaklı bankanın şikayet yoluyla icra mahkemesine başvurarak tahsil ve cezaevi harcı alınmasına ilişkin memurluk kararının iptalini talep ettiği ve mahkemece, istemin reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.

4603 Sayılı Yasa ile, …. Bankası, …. Bankası ve …. Bankası, çağdaş bankacılığın ve uluslararası rekabetin gereklerine göre çalışmalarını ve özelleştirmeye hazırlanmalarını sağlayacak şekilde yeniden yapılanmaya tâbi tutulmuştur.

Bu bağlamda, 5230 Sayılı …. ‘nin,….’ne Devri Ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun’un 11.maddesinde, 4603 Sayılı Kanuna tâbi bankalarca yeniden yapılandırma sürecinde açılmış veya açılacak dava ve takipler sonuçlandırılıncaya kadar, 492 Sayılı Harçlar Kanunu’nun 2., 23. ve 29. maddelerinin ve 2548 Sayılı Ceza Evleriyle Mahkeme Binaları İnşası Karşılığı Olarak Alınacak Harçlar ve Mahkûmlara Ödettirilecek Yiyecek Bedelleri Hakkında Kanunun 1. maddesi hükümlerinin uygulanmayacağı düzenlemesine yer verilmiştir.

Somut olayda, alacaklı olan …., 4603 sayılı Kanuna tâbi bankalardan olup, yukarıda belirtilen 5230 sayılı Kanun’un 11.maddesi gereğince cezaevi harcından muaftır. O halde, mahkemece, alacaklının şikayetinin cezaevi harcı yönünden kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir

SONUÇ : Alacaklının temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK’nun 366. ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 28/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir