Cezaevi yapı harcı, özel nitelikte olan 2548 sayılı Kanuna dayanılarak tahsili gereken bir harç çeşidi olup, kanunlarında özel olarak cezaevi yapı harcından muaf olduğu belirtilen kurumlar dışında hiçbir istisna ve muafiyetin söz konusu olmadığı ve İcra Dairesince tahsil yapılması halinde cezaevi harcının alacaklıdan alınacağından mahkemece şikayetin reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının Adalet Bakanlığı talebi ile kanun yararına temyizen tetkiki Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca istenmesi üzerine daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Davacı Finansbank A.Ş vekili tarafından şikayet yolu ile açılan davada, müvekkili bankanın ipotek ile temin edilen alacağının takip yapılmadan ödenmesi üzerine, müvekkili bankadan tahsil harcı ve cezaevi yapı harcı alınmasına dair icra müdürlüğü işleminin iptaline karar verilmesinin talep edildiği, mahkemece davanın kısmen kabul ve kısmen reddi ile Bursa 6. İcra Müdürlüğü’nün 2012/7456 Esas sayılı dosyasında davacı bankadan cezaevi yapı harcı alınmasına dair icra müdürlüğü kararının kaldırılmasına, tahsil harcı alınmasına dair şikayetin ise reddine karar verildiği, hükmün temyiz edilmeksizin kesinleştiği anlaşılmıştır.
5230 Sayılı Yasanın 11.maddesinde “4603 Sayılı Kanuna tabi bankalarca yeniden yapılandırma sürecinde açılmış veya açılacak dava ve takipler sonuçlandırılıncaya kadar 492 Sayılı Harçlar Kanunu’nun 2, 23 ve 29.maddeleriyle 2548 Sayılı Cezaevleri ile Mahkeme Binaları İnşaası Karşılığı Olarak Alınacak Harçlar ve Mahkumlara Ödettirilecek Yiyecek Bedelleri Hakkında Kanunun 1.maddesi hükmü uygulanmaz.” şeklinde düzenleme bulunduğundan 4603 Sayılı Kanuna tabi olmayan alacaklı banka cezaevi harcından muaf değildir.
Cezaevi yapı harcı, özel nitelikte olan 2548 sayılı Kanuna dayanılarak tahsili gereken bir harç çeşidi olup, kanunlarında özel olarak cezaevi yapı harcından muaf olduğu belirtilen kurumlar dışında hiçbir istisna ve muafiyetin söz konusu olmadığı ve İcra Dairesince tahsil yapılması halinde cezaevi harcının alacaklıdan alınacağından mahkemece şikayetin reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma talebinin kabulü gerekmiştir.
SONUÇ: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın kanun yararına temyiz talebinin kabulü ile HUMK’nun 427/6. maddesi uyarınca mahkeme kararının sonuca etkili olmamak üzere (BOZULMASINA), ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.