1. Anasayfa
  2. Danıştay 6. Dairesi Kararları

Danıştay 9. Dairesi E: 1990/1160 K: 1991/3088 T: 22/10/1991


2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 39. maddesi gereğince kamulaştırılan taşınmazın emlak vergi değeri ile kamulaştırma bedeli arasındaki fark üzerinden salınması gereken emlak vergilerinin 3194 sayılı İmar Kanununun 13.maddesinde öngörülen hükme göre, kamulaştırma konusu taşınmazın imar programına alındığı tarihten sonrasına isabet eden kısmının kamulaştırmayı yapan idarece ödenmesi gerektiği.

Dava, maliki olduğu taşınmazın encümen kararına istianden kamulaştırılması nedeniyle kamulaştırma bedeli ile beyan edilen değer arasındaki fark üzerinden 2942 sayılı Kanunun 39.maddesi gereğince 1986,1987 ve 1988 yılları için ikmalen salınan ve kesinti yolu ile tahsil olunan kusur cezalı emlak vergisinin terkini ve %30 faizi ile birlikte iadesi isteğiyle açılan davayı; 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 39.maddesinde, emlak vergisi tarhına esas olan ve son değerinin kesinleşen kamulaştırma bedelinden az olduğu takdirde aradaki farkın emlak vergisine tabi tutulacağının ve bu farka ait verginin 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 31.maddesinin son fıkrası hükmü dikkate alınmak suretiyle kusur cezalı olarak tarh edileceğinin hükme bağlandığı, anılan madde ile atıfta bulunulan 31.maddenin son fıkrasında ise, mükellefler tarafından ilk tarhiyata esas olmak üzere beyan edilen miktar ile takdir edilen rayiç bedel arasında fark bulunduğu takdirde, hesaplanan fazla verginin terkin ve mükellefe reddolunacağının veya noksan verginin kusur cezalı olarak ikmalen tarh olunacağının belirtildiği, ancak bu fıkranın 1.1.1986 tarihinde yürürlüğe giren 3239 sayılı Kanunun 141.madde siyle yürürlükten kaldırıldığı, tarhiyatın dayanağını oluşturan yasa hükmü kamulaştırmanın yapıldığı 1988 yılında yürürlükte olmadığından yapılan cezalı tarhiyatta yasal isabet bulunmadığı, faiztalebine gelince, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 28.maddesinde, karar icabının vergi dairesince yerine getirilmemesi durumunda mahkemece tazminata hükmedileceğinin açıklandığı, olayda böyle bir durum bulunmadığından buna ilişkin talebin reddi gerekceği gerkçesiyle kabul eden Vergi Mahkemesi kararının bozulması isteğiyle açılmıştır.

Uyuşmazlık, taşınmazının kamulaştırılması nedeniyle 2942 sayılı Kanunun 39.maddesi gereğince yükümlü adına ikmalen salınan kusur cezalı Emlak Vergisini terkin eden vergi mahkemesi kararının bozulması istemi ne ilişkin bulunmaktadır.

3194 sayılı İmar Kanununun 13.maddesinde, resmi yapılara, tesislere ve okul, cami, yol, meydan, otopark, yeşil saha, çocuk bahçesi, pazar yeri, hal, mezbaha ve nezeri umumi hizmetlere ayrılan alanlarda inşaata ve mevcut bina varsa esaslı değişiklik ve ilaveler yapılmasına izin ve rilmeyeceği, imar programına alınıncaya kadar mevcut kullanma şeklinin devam edeceği, imar programına alınan alanlarda kamulaştırma yapılıncaya kadar emlak vergisi ödemesinin durdurulacağı, kamulaştırmanın yapılması halinde durdurma tarihi ile kamulaştırma tarihi arasında tahakkuk edecek olan emlak vergisinin kamulaştırmayı yapan idare tarafından ödeneceği hükme bağlanmıştır.

Olayda, uyuşmazlık konusu olan taşınmazın 12.1.1976 günlü ve 1/1000 ölçekli imar planında yol sahasında kaldığı ve imar programına alınmak suretiyle kamulaştırıldığı dosyanın incelenmesinden anlaşılmıştır.

Yukarda sözü edilen yasal düzenleme ile imar programına alınan alanlar da kamulaştırma yapılıncaya kadar Emlak Vergisi ödemesi durduralacağın dan ve kamulaştırmanın yapılması halinde de durdurma tarihi ile kamulaştırma tarihi arasında tahakkuk edecek olan Emlak Vergisi, kamulaştırmayı yapan idare tarafından ödeneceğinden Emlak Vergisinin kamulaştırmayı yapan idareden tahsili gerekirken yükümlüye ait kamulaştırma bedelinden kesilerek tahsil edilmesinde yasal isabet görülmemiştir.

Açıklanan nedenlerle sonucu itibariyle yerinde olan Vergi Mahkemesi ka rarının bozulması istemine ilişkin temyiz isteminin reddine karar verildi.

KARŞI OY: 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 39.maddesinde “Emlak Vergisi tarhına esas olan en son vergi değeri kesinleşen kamulaştırma bedelinden az olduğu takdirde aradaki fark emlak vergisine tabi tutulur.” hükmü yer almıştır. Hükmün amacı, emlak vergi değeri ile istimlak bedelinin fark lı olması halinde istimlak değerinin vergi matrahı kabulü suretiyle emlak vergisi ikmal tarhiyatını sağlamaktır. Bu hükmün kamulaştırma yapılıncaya kadar tahsilatı durdurulan emlak vergisinin kamulaştırmayı yapan idareden tahsilini öngören 3194 sayılı İmar Kanununun 13.maddesi hükmüyle bir ilgisi yoktur.

12 milyon lira emlak vergisi değeri üzerinden hesaplanıp yükümlülerce ödendiği ihtilafsız emlak vergisinin istimlak bedeline göre ikmalinde mevzuata aykırılık yoktur. Tarhiyatın onanması gerekir. Karara karşıyım.

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir