İdare mahkemesince, idare yerine geçerek para cezası miktarını belirlemek suretiyle karar verilmesinde isabet bulunmadığı.
İstemin Özeti: İzmir 1. İdare Mahkemesinin 26.3.2003 günlü, E: 2002/997, K: 2003/407 sayılı kararının para cezasına yönelik kısmının usul ve yasaya aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Davacının Savunmasının Özeti:Temyiz edilen kararın para cezasının iptaline ilişkin kısmında bozma nedenlerinden hiçbiri bulunmadığından, usul ve kanuna uygun olan kararın onanması gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Tetkik Hakimi Halil Koç’un Düşüncesi:2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 2.maddesinin 2.fıkrasında, idari yargı yetkisinin, idari eylem ve işlemlerin hukuka uygunluğunun denetimi ile sınırlı olduğu, idari mahkemelerin, yerindelik denetimi yapamayacakları, yürütme görevinin yasalarda gösterilen şekle ve esaslara uygun olarak yerine getirilmesini kısıtlayacak, idari eylem ve işlem niteliğinde veya idarenin takdir yetkisinin kaldırılacak biçimde yargı kararı veremeyecekleri hükme bağlandığından, uyşmazlık konusu olayda İdare Mahkemesince, idare yerine geçerek para cezası miktarını belirlemek suretiyle karar verilmesinde isabet bulunmadığından mahkeme kararının temyiz edilen bölümünün bozulması gerektiği düşünülmüştür.
Danıştay Savcısı Zerrin Güngör’ün Düşüncesi: İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir. Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay 6. Dairesisince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava, İzmir, Konak İlçesi, … ada, … sayılı parselde bulunan ruhsatsız yapının 3194 sayılı İmar Kanununun 32. maddesi uyarınca yıktırılmasına, aynı Yasanın 42. maddesi uyarınca da, 35.714.520.000.- lira para cezası verilmesine ilişkin … günlü, … sayılı belediye encümeni kararının iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince, dosyanın incelenmesinden, uyuşmazlık konusu yerde daha önce ruhsatsız olarak yapıldığı tespit edilen 3. ve 4. kat üzerine, ruhsatsız çekme kat yapıldığının … günlü tutanakla tespit edilerek inşaatın mühürlendiği anlaşıldığından, dava konusu işlemin yıkıma ilişkin kısmında mevzuata aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle bu kısma yönelik davanın reddine, para cezasına gelince; davalı idarece emsal durumdaki yapılar için verilen para cezaları dikkate alındığında, dava konusu yapı için verilecek para cezasının 5.000.000.000.- lira olarak belirlenmesi gerektiği sonucuna varıldığından, para cezasının 5.000.000.000.- liralık kısmına yönelik davanın reddine, fazlaya ilişkin kısmının iptaline karar verilmiş, bu kararın para cezasına ilişkin kısmı taraflarca temyiz edilmiştir.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 2.maddesinin 2.fıkrasında, idari yargı yetkisinin, idari eylem ve işlemlerin hukuka uygunluğunun denetimi ile sınırlı olduğu, idari mahkemelerin, yerindelik denetimi yapamayacakları, yürütme görevinin yasalarda gösterilen şekle ve esaslara uygun olarak yerine getirilmesini kısıtlayacak, idari eylem ve işlem niteliğinde veya idarenin takdir yetkisinin kaldırılacak biçimde yargı kararı veremeyecekleri hükme bağlanmıştır.
İdare Mahkemesince, idarece verilen 35.714.520.000.-lira para cezasının yasal sınırlar içerisinde kaldığı ancak para cezası tutarının belirlenmesinde hangi kriterlerin dikkate alınmasının gerektiği hususları açıklandıktan sonra dava konusu işlemin para cezasına ilişkin bölümünün iptaline karar verilmesi gerekirken, idare yerine geçerek para cezasının 30.714.520.000.-liralık kısmının hukuka uygun bulunmayarak iptaline, artan kısım için davanın reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle; İzmir 1. İdare Mahkemesinin 26.3.2003 günlü, E: 2002/997, K: 2003/407 sayılı kararının temyiz edilen bölümünün BOZULMASINA, 16.090.000.’er lira karar harcı ile fazladan yatırılan 11.970.000.’er lira harcın temyiz isteminde bulunanlara iadesine, dosyanın adı geçen Mahkemeye gönderilmesine, 3.5.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.