Vergi kaydı mülkiyet belgesi değildir. Ayrıca zilyetlikle birleşmeyen vergi kaydının hukuksal değeri yoktur.
Taraflar arasında tapulama tespitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin kanuni süresinde olduğu anlaşıldı. Tetkik raporu ve dosyadaki belgeler okundu, gereği görüşüldü:
Tapuluma sırasında 995 parsel sayılı 1520 m2 yüzölçümündeki taşınmazın vergi kaydı kapsamında kaldığı belirtilmiş, ancak Asliye Hukuk Mahkemesinde davalı olduğundan söz edilerek malik hanesi açık bırakılmak suretiyle tespit edilmiştir. Daha önce Veli ve Fatma tarafından köy aleyhine açılan el atmanın önlenmesi davası tapulama mahkemesine aktarılmıştır. Mahkemece, taşınmazın Hazine adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Nizalı taşınmazın köy boşluğu olduğu, 1940 yılından beri kimsenin tasarruf ve zilyetliği altında bulunmadığı, mahkemece yapılan keşif ve uygulama, dinlenen yerel bilirkişi ve tanık sözleri, mahkemece toplanıp doğru olarak değerlendirilen diğer delillerle saptanmıştır.
Vergi kaydı mülkiyet belgesi değildir. Zilyetlikle birleşmeyen vergi kaydı hukuka değer taşımaz. Davacı tarafın gösterdiği tanıklar dahi taşınmazın 1940 yılından beri boş olduğunu ve kimsenin zilyet bulunmadığını haber vermişlerdir.
Bu nedenlerle Tapulama Kanununun 54. maddesi hükmü de gözönünde bulundurularak taşınmazın Tapılama Kanununun 38. maddesi hükmünce Hazine adına tapuya tesciline karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur. Yukarıda belirtilen sebepler ve kararda gösterilen diğer gerekçelere göre davacı Veli ve Fatma’nın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükmün (ONANMASINA), 766 sayılı Tapulama Kanununun 74. maddesince 10 lira onama ilam harcının temyiz edenlerden alınmasına 3.10.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.