1. Anasayfa
  2. Yargıtay 5. Hukuk Dairesi

Yargıtay 5. Hukuk Dairesi E: 2005/103 K: 2005/3289 T: 28.03.2005


Taşınmazların tarım arazisi niteliğindeki bölümüne ekilebilecek ürün gelirine göre değer biçilirken münavebe ürünlerinin hasat zamanındaki kilogram satış fiyatları üzerinden değer bicilmesi gerekir.

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10.maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı idare vekili yönünden verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

K: Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10.maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.

Mahkemece bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Dava konusu taşınmazların tarım arazisi niteliğindeki bölümüne ekilebilir ürün gelirine göre, karışık meyve bahcesi niteligindeki kısmına da net meyve gelirine gore tasınmazlar uzerınde bulunan binalara da resmi birim fiyatları esas alınıp, yıpranma payı da düşülerek değer biçilmesinde yöntem olarak bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;

Taşınmazların tarım arazisi niteliğindeki bölümüne ekilebilecek ürün gelirine göre değer biçilirken münavebe ürünlerinin hasat zamanındaki kilogram satış fiyatları üzerinden değer bicilmesi gerekir.

Bu nedenle 2004 yılı değerlendirme tarihine gore bilirkişi kurulunca münavebe bitkisi olarak kabul edilen ürünlerin satıs fıyatları olarak İl Tarım Müdürlügu tarafından bildirildiği gibi, fasulyenin 475.000.-TL, salatalığın 420.000.-TL, domatesin 600.000.-TL olduğu kabul edilmek suretiyle bilirkişi kurulundan ek rapor alınıp sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,

Doğru görülmemiştir. SONUÇ: Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K: nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde ödeyene geri verilmesine 28.03.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir