Kamulaştırma Yasasının 15. maddesinin 11. fıkrası hükmüne göre kıymet takdir komisyonunun biçtiği değer ile bilirkişi kurulunun belirlediği bedel arasında önemli bir oransızlık (Yargıtay uygulamalarına göre bir mislini aşan farklılık) görüldüğü takdirde aynı yöntemlerle yeniden bilirkişi kurulu oluşturularak değer takdiri yaptırılması gerekir.
Dava dilekçesinde kamulaştırma bedelinin arttırılması ile faiz ve masrafların davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi icinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: K: Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak;
1- 2942 Sayılı Kamulaştırma Yasasının 15. maddesinin onbirinci fıkrası hükmüne göre kıymet takdir komisyonunun bictiği değer ile bilirkişi kurulunun belirlediği bedel arasında önemli bir oransızlık (Yargıtay uygulamalarına göre bir mislini aşan farklılık) görüldüğu takdirde aynı yontemlerle yeniden bilirkişi kurulu oluşturularak deger takdiri yaptırılması gerekir. Mahkemece tasınmazın yerinde yaptırılan ınceleme sonucu düzenlenen bilirkişi kurulunun saptadığı değer ile kıymet takdir komisyonu raporunda belirlenen değer arasında, bir mislini aşan oransızlık bulunduğundan yukarıda sözü edilen yasa hükmü gereğince yeniden bilirkişi kurulu oluşturularak alınacak rapor dogrultusunda hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken tek rapor ile yetinilerek hüküm kurulmuş olması,
2- Bilirkişi kurulunca münavebeye alınan ürünlerin 2003 yılına ilişkin dekar basına uretim giderlerinı gosterir Tarım İl Müdürlüğü verileri getirtilerek raporun bu verilere uygunluğunun denetlenmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru görülmemiştir. SONUÇ: Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK: nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 17.2.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.