Temyize konu edilen taşınmaz bölümünün davacı tarafın tutunduğu vergi kaydının kapsamında kaldığı öncesinin tarım toprağı niteliğinde bulunduğu ve oluşturulan mera tahsis kararı tarihine kadar davacı taraf yararına 3402 sayılı kadastro kanunu’nun 14.maddesi hükmünde öngörülen taşınmaz edinme koşullarının gerçekleştiği yargılama sonucu saptanmış olup temyiz talepleri haksızdır.
Taraflar arasında kadastro tespitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay’ca incelenmesi davalı hazine ile dahili davalı Karayolları Genel Müdürlüğü tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi. Dosyadaki belgeler okundu. Tetkik hakiminin açıklamaları dinlendi, gereği görüşüldü:
Kadastro sırasında 452 parsel sayılı 94000 m2 yüzölçümündeki taşınmaz mera olarak sınırlandırılmıştır. İtirazı komisyonca reddedilen davacı M.Emin vergi kaydına, miras yolu ile gelen hakka ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak dava açmıştır. Dava sırasında Karayolları Genel Müdürlüğü davaya davalı olarak dahil edilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne, taşınmazın fen bilirkişisi Abdurrahim in 16.9.2002 tarihili raporunda belirttiği şekliyle (A) harfiyle gösterdiği 7469 m2 lik kısmının davacı Mehmet Emin adına tapuya tesciline, taşınmazda geriye kalan kısmın ise mera olarak sınırlandırılmasına karar verilmiş, hüküm davalı hazine ile dahili davalı Karayolları Genel Müdürlüğünce temyiz edilmiştir.
1-Hükmü temyiz eden Karayolları Genel Müdürlüğü davaya katılmamıştır. Mahkemece davaya dahil edilmesi karayollarına taraf olma sıfatı vermez. Taraf olmayan kişilerin de hükmü temyiz de yetkisi bulunmamaktadır. Bu nedenlerle Karayolları Genel Müdürlüğünün temyiz inceleme isteğinin REDDİNE,
2-Hazinenin temyizi teknik bilirkişi Abdurrahim tarafından tanzim edilen 16.9.2002 tarihli krokide yeşille taralı A harfi ile gösterilen bölüm hakkında oluşturulan hükme yöneliktir. Anılan bölümün davacı tarafın tutunduğu 1936 yazım tarihli ve 13 numaralı vergi kaydının kapsamında kaldığı öncesinin tarım toprağı niteliğinde bulunduğu ve davacı taraf yararına 1964 yılında oluşturulan mera tahsis kararı tarihine kadar davacı taraf yararına 3402 sayılı Kadastro Kanununun 14.maddesi hükmünde öngörülen taşınmaz edinme koşullarının gerçekleştiği mahkemece yapılan keşif, uygulama, dinlenen yerel bilirkişi anlatımı, tanık sözleri, teknik bilirkişinin haritalı raporu ve toplanıp değerlendirilen diğer delillerle saptanmıştır.
Sonuç: Bu nedenlerle hazinenin yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, 30.9.2003 gününde oybirliği ile karar verildi.