Arazi niteliğindeki taşınmaza gelir metoduna göre değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Bilirkişi raporunda objektif değer artırıcı unsur olarak gösterilen hususların kapitalizasyon faiz oranının belirlenmesine esas alınan unsurlar olduğu gözetilir.
Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılarak üzerine pilon dikilip enerji nakil hattı geçirilen taşınmazın pilon yeri bedeli ile irtifak hakkı karşılığının tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kısmen kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı idare vekili yönünden verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR: Dava, kamulaştırmasız el atılarak üzerine pilon dikilip enerji nakil hattı geçirilen taşınmazın, pilon yeri bedeli ile irtifak hakkı karşılığının tahsili istemine ilişkindir.
Davaya konu teşkil eden arazi niteliğindeki taşınmaza gelir metoduna göre değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
1- Davaya konu teşkil eden taşınmaz 15250 m2’dir. Bunun 6.445, 62 m2’si kapama karışık meyve bahçesidir, geriye kalan 8.804.38 m2’si tarım arazisidir. Karışık meyve bahçesi olan bolüme, karışık meyve gelirine, tarım arazisi olan bölüme de ekilebilecek münavebe ürünlerine göre ayrı ayrı değer biçilip, metrekare birim fiyatları bulunduktan sonra pilon yeri bedeli ile irtifak hakkı karşılığının tahsiline karar verilmesi gerektiği gözetilerek, bilirkişi kurulundan belirtilen hususta ek rapor alınmadan böyle bir incelemeye dayanan rapora göre eksik inceleme ile hüküm kurulması,
2- Bilirkişi raporunda objektif değer artırıcı unsur olarak gösterilen hususların kapitalizasyon faiz oranının belirlenmesine esas alınan unsurlar olduğu gözetilmeden, taşınmazın belirlenen metrekare birim fiyatına ayrıca %10 objektif değer artırıcı unsur ilave edilmek suretiyle fazla bedel tespiti, doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden hükmün açıklanan nedenlerle HUMK.nun 428. maddesi gereğince bozulmasına, peşin alınan temyiz harçlarının istenildiğinde taraflara geri verilmesine, 26.01.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.