Kat Mülkiyeti Yasasının “kat irtifakının sona ermesi” başlığını taşıyan 49. maddesi hükmüne göre kat irtifakı, buna konu olan arsanın tamamen yok olması veya üzerinde yapı yapılmayacak hale gelmesi ya da kamulaştırılması ile kendiliğinden sona erer. Somut olayda anataşınmaz üzerindeki yapının depremde yıkılmış olması, anılan yasa hükmünde öngörüldüğü gibi arsanın tamamen yok olması veya üzerinde yapı yapılamayacak hale gelmesi niteliğinde olmadığından, böyle bir olgu kendiliğinden kat irtifakını sona erdirmez.
Dava dilekçesinde arsa paylarının düzeltilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
YARGITAY KARARI Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dava, kat irtifaklı anataşınmazda arsa paylarının düzeltilmesi istemine ilişkindir. Kat Mülkiyeti Yasasının 3. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca arsa paylarının, anataşınmazda kat irtifakının ya da kat mülkiyetinin kurulduğu tarihte bağımsız bölümlerin değerleri ile oranlı olarak özgülenmediği hallerde, her kat maliki ya da kat irtifakı sahibinin arsa paylarının yeniden düzenlenmesi için mahkemeye başvurma hakları vardır. Dosyada toplanan bilgi ve belgelerden özellikle tapu kaydı içeriğinden, dava konusu edilen anataşınmazda kat irtifakının kurulmuş olduğu anlaşılmaktadır. Kat Mülkiyeti Yasasının “kat irtifakının sona ermesi” başlığını taşıyan 49. maddesi hükmüne göre kat irtifakı, buna konu olan arsanın tamamen yok olması veya üzerinde yapı yapılmayacak hale gelmesi ya da kamulaştırılması ile kendiliğinden sona erer. Somut olayda anataşınmaz üzerindeki yapının depremde yıkılmış olması, anılan yasa hükmünde öngörüldüğü gibi arsanın tamamen yok olması veya üzerinde yapı yapılamayacak hale gelmesi niteliğinde olmadığından, böyle bir olgu kendiliğinden kat irtifakını sona erdirmez. Mahkemenin dayandığı 47. madde hükmü kat irtifaklı taşınmazlar için değil, kat mülkiyetli yerlere ilişkin bulunduğundan burada uygulama olanağı yoktur.
Yukarıda açıklanan hususlar gözönünde bulundurularak davaya Kat Mülkiyeti Yasası hükümlerine göre bakılıp toplanacak kanıtlarla oluşacak sonuç doğrultusunda bir karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan yazılı gerekçeyle davanın görev yönünden reddi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 13.5.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.