4342 sayılı mera kanunu uyarınca il mera komisyonu tarafından mera tespit, tahdit ve tahsis çalışmalarına karşı yapılan itirazların inceleme ve sonuca bağlanması anılan kanun’un 13.maddesi gereğince genel mahkemelerin görevi içindedir.
Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 24.6.2002 gününde verilen dilekçe ile istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; mahkemenin görevsizliğine dair verilen 25.2.2003 günlü hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
Davacı, Hazineden kiraladığı taşınmazın İl Mera Komisyonunca mera olarak tespit ve tahdit edilerek kendisinin de taşınmazdan el çektirdiğini bildirip, idarece uygulanan faaliyetten men işlemlerinin iptali ile 2.000.000.000 Tl tazminatın tahsilini istemiştir.
Mahkemece, davaya bakma görevinin idari yargıya ait olduğundan söz edilerek görevsizlik kararı verilmiş, hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu yer 20.4.1999 ve 22.4.1999 tarihli kira sözleşmeleri ile Hazine tarafından davacı şirkete kiraya verilmiştir. Davacı şirket de dava konusu yere tesis kurarak kum ocağı olarak işletmeye başlamıştır. Bu arada A Valiliği Mera Komisyonu, yaptığı çalışmalar sonucu dava konusu yeri mera olarak tespit ve tahdit etmiştir. Davacı bu tespit ve tahdidinin hukuka aykırı olduğunu belirterek Mera Komisyon karanının iptali ile buna bağlı olarak kendisi hakkında yapılan faaliyetten men işleminin de iptalini ve 2.000.000.000 lira tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini istemektedir. Dava konusu taşınmazın bulunduğu bölgede 4342 sayılı Mera Kanunu uyarınca İl Mera Komisyonu tarafından mera tespit, tahdit ve tahsis çalışmaları yapılmıştır. İl mera Komisyonunca yapılan bu işlemlere karşı yapılan itirazların inceleme ve sonuca bağlanması 4342 sayılı Mera Kanunun 13.maddesi gereğince genel mahkemelerin görevi içindedir. Bu nedenle yargılamaya devamla 4342 sayılı Kanunun 13.maddesinde belirtilen prosedür gereğince işlem ve inceleme yapılıp, sonuca gidilmesi gerekir iken yazılı gerekçelerle görevsizlik kararı verilmesi doğru görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile usul ve yasaya aykırı hükmün BOZULMASINA, 5.6.2003 tarihinde oybirliği ile karar verildi.