Meraya elatmanın önlenmesi davasında, taraf köylerin bağlı bulundukları yargı merciileri değişik ilçelerdedir; dava konusu mera hangi ilçenin sınırları içinde kalıyorsa o ilçe mahkemeleri yetkilidir.
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 2.6.2003 gününde verilen dilekçe ile meraya müdahalenin men-i istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; mahkemenin yetkisizliğine dair verilen 24.12.2003 günlü hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
Dava, meraya elatmanın önlenmesi istemine ilişkindir. Mahkeme, niza konusu meranın B. İlçesi sınırları içinde kaldığı gerekçesiyle yetkisizlik kararı vermiş, hükmü davacı vekili dava konusu yerin Ç. İlçesi sınırları içinde kaldığı, mahkemenin yetkili mahkemeyi belirlemek için yeterli araştırmayı yapmadığı gerekçesiyle temyize getirmiştir.
HUMK: nun 13. maddesi uyarınca taşınmaz malın aynına ilişkin davalara, taşınmazın idari sınırları içerisinde bulunduğu ilçe adli yargı yerinde bakılması gerekir. Bu kural kamu düzeni ile ilgili olup mahkemece resen göz önünde tutulmalıdır. Bunun içinde öncelikle mülki sınırlar tespit edilerek, tereddüte yer vermeyecek şekilde yetkili mahkemenin belirlenmesi gerekir.
Somut olayda davacı köy Ç., davalı Köyler ise B. ilçesi sınırları içinde kalmaktadır. Yani taraf köylerin bağlı bulundukları yargı merciileri değişik ilçelerdedir. Dava konusu mera hangi ilçenin sınırları içinde kalıyorsa o ilçe mahkemeleri yetkilidir. Bunun içinde her iki ilçenin sınırnameleri varsa krokileri ve her iki ilçenin sınırlarını belirlemeye elverişli diğer belgeler ilgili yerlerden getirtilerek mahallinde yaşlı, tarafsız yerel bilirkişi ve uzman bilirkişiler aracılığı ile keşif yapılarak nizalı meranın hangi ilçe sınırları içinde kaldığı kesin olarak saptandıktan sonra yetki konusunda karar vermek gerekirken hiçbir inceleme yapılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Sonuç: Yukarıda yazılı nedenlerle, davacı vekilinin yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulüne, usul ve yasaya aykırı hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair hususların incelenmesine yer olmadığına, 15.3.2004 tarihinde oybirliği ile karar verildi.