İmar planında sanayi alanına ayrılmamış bulunan taşınmaz üzerinde beton santrali yapılmasına imar mevzuatı uyarınca olanak bulunmadığından, İdare Mahkemesince, niteliği belirsiz bir kullanım kararına dayanılarak çevre taşınmazlarda bulunan yapılaşmaların emsal alınması suretiyle verilen kararda yasal isabet görülmediği hakkında.
İstemin Özeti: Ankara 4. İdare Mahkemesinin 6.12.2007 günlü, E: 2006/1141, K: 2007/2403 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Danıştay Tetkik Hakimi Özlem Şimşek’in Düşüncesi: Temyiz isteminin kabulü ile mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı Nazlı Yanıkdemir’in Düşüncesi: İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay 6. Dairesisince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava, Ankara İli, Keçiören İlçesi, Pursaklar, … ada, … sayılı parselde beton santrali inşa etmesine izin veren 24.3.2004 günlü, 47 sayılı yapı ruhsatının iptaline ilişkin 11.4.2006 günlü 22 sayılı belediye encümeni kararının iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince, yerinde yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucunda düzenlenen bilirkişi raporu ile dosyadaki bilgi ve belgelerin birlikte değerlendirilmesinden, Alpaslan Bulvarı üzerinde gayri sıhhi müessese niteliğinde ve imar planında park alanına ayrılmış yerde, diğer bazı parsellerde geçici ruhsatla çalıştırılan başka gayri sıhhi müesseselerin varlığı karşısında sadece Tercihli Kullanım-TK olarak belirlenen parseldeki beton santralinin çalıştırılamaycağından bahisle yapı ruhsatının iptal edilmesinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiş, bu karar davalı idarece temyiz edilmiştir.
3194 sayılı Yasa’nın 3.maddesinde; “Herhangi bir saha, her ölçekteki plan esaslarına, bulunduğu bölgenin şartlarına ve yönetmelik hükümlerine aykırı maksatlar için kullanılamaz” hükmüne, anılan Yasa’nın 20.maddesinde de; “Yapı: a) Kuruluş veya kişilerce kendilerine ait tapusu bulunan arazi, arsa veya parsellerde, b) Kuruluş veya kişilerce, kendisine ait tapusu bulunmamakla beraber kamu kurum ve kuruluşlarının vermiş oldukları tahsis veya irtifak hakkı tesis belgeleri ile İmar planı, yönetmelik, ruhsat ve eklerine uygun olarak yapılabilir.” hükmüne yer verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, imar planında “T-K (tercihli kullanım)” kararı getirilmiş taşınmazda beton santrali yapılmak üzere 24.3.2004 günlü, 47 sayılı inşaat ruhsatının verildiği, dava konusu 11.4.2006 günlü, 22 sayılı işlemle de anılan ruhsatın iptal edildiği anlaşılmaktadır.
Öncelikle, uygulaması gereken husus, imar mevzuatına göre herhangi bir taşınmazın imar planında öngörüldüğü amaç dışında kullanılmak üzere yapılaşamayacağıdır.
11.4.2006 günlü, 22 sayılı inşaat ruhsatına konu beton santralinin niteliği itibariyle imar planında sanayi alanı olarak belirlenmiş bulunan taşınmazda yapılacağı noktasında duraksama bulunmamaktadır.
Uyuşmazlıkta ise, anılan taşınmaza yürürlükte olan imar planı ile sanayi alanı fonksiyonu getirilmemiş, taşınmaz “T-K (tercihli kullanım)” alanına ayrılmıştır.
Diğer taraftan, belediye ve mücavir alan sınırları içerisinde imar planı hazırlanması hususunda görevli olan belediyeler, imar planı yapılması ya da mevcut imar alanlarında yapılacak değişiklikleri, bu konuda 3194 sayılı İmar Kanunu uyarınca Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca çıkarılmış Plan Yapımına Ait Esaslara Dair Yönetmelikte öngörülen usullere göre yapmak zorundadırlar. Anılan Yönetmeliğin 18. maddesinde her ölçekteki planların bu yönetmeliğin Ek-2. maddesinde yer alan lejand ve plan çizimi normlarına göre hazırlanacağı belirtilmiştir. Yönetmeliğin Ek-2/a maddesinde de 1/1000 ölçekli imar planlarındaki lejand hükümleri yer almaktadır.
Söz konusu Yönetmelik ekinde “T.K.” şeklinde nitelendirilmiş hangi kullanım kararları arasında tercih yapılacağı hususunun belirsiz olduğu bir kullanım kararı bulunmamaktadır.
Bu itibarla, imar planında sanayi alanına ayrılmamış bulunan taşınmaz üzerinde beton santrali yapılmasına imar mevzuatı uyarınca olanak bulunmadığından, İdare Mahkemesince, niteliği belirsiz bir kullanım kararına dayanılarak çevre taşınmazlarda bulunan yapılaşmaların emsal alınması suretiyle verilen kararda yasal isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, Ankara 4. İdare Mahkemesinin 6.12.2007 günlü, E: 2006/1141, K: 2007/2403 sayılı kararının bozulmasina, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 7.5.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.