Taşınmazların mera olduğu kabul edildiğine nazaran meraların özel mülkiyete ve tescile tabi yerlerden olmadığı düşünülmeden yazılı olduğu üzere hazine adına tescile karar verilmesi isabetsizdir.
Taraflar arasındaki tespite itiraz davası üzerine yapılan yargılama sonunda: Davanın reddine ilişkin verilen hüküm davacılar Ahmet K: ve Ayşe B. tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
Davalı taşınmazlarla ilgili olarak ayrı ayrı verilip hükmüne uyulan Yargıtay bozma kararlarında özetle; taşınmazların bulunduğu bölgeyle ilgili mera tahsis kaydı ve haritası bulunduğu takdirde getirtilerek dosyaya konulması, davacıların dayandığı vergi kaydının revizyon gördüğü dava dışı 5, 6 ve 35 nolu parseller ile davalı taşınmazları dıştan çevreleyen komşu taşınmazları bir arada gösterir harita ile komşu parsellerin onaylı tutanak suretleri ve dayanağı olan belgelerin getirtilerek dosyaya konulması, komşu köylerden seçilecek yerel bilirkişiler huzuru ile yapılacak keşifte tarafların dayandığı kayıtların kapsamlı olarak uygulanması, bilirkişi ve taraf tanıklarından taşınmazın geçmişteki durumu, niteliği, intikali ve tasarrufu hususunda maddi olaylara dayalı bilgi alınması, kayıt uygulaması ve bilirkişi sözlerinin komşu parsel tutanak ve dayanakları ile denetlenmesi, taşınmazların mera niteliği taşıyıp taşımadığının araştırılması, teknik bilirkişiye uygulanan tüm kayıtların kapsamını belirtir ve keşfi takibe imkan veren kroki düzenlettirilerek sonucuna göre karar verilmesi gereğine değinilmiştir. Mahkemece, bozmaya uyulduktan sonra birleştirilen her iki davanın da reddine, dava konusu taşınmazların tespit gibi hazine adına tescillerine karar verilmiş, hüküm davacılar Ahmet K: ve Ayşe B. tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, davacıların dayanağını teşkil eden 697 tahrir nolu vergi kaydının kapsamının içerdiği mera sınırı itibariyle yüzölçümüyle geçerli olup miktarından fazlasıyla dava dışı komşu 5, 6 ve 35 nolu parsellere revizyon görmesine, kayıtların sahibi lehine olduğu kadar aleyhine de delil teşkil edeceğine, kaydın aksinin aynı kuvvete haiz başka bir kayıt ve belgeyle kanıtlanamamasına, dava dışı komşu 2 ve 3 nolu parsellere revizyon gören 696 tahrir nolu vergi kaydının taşınmazlar yönü olan doğu sınırının mera okumasına, kamu orta malı niteliğindeki meraların zilyetlikle iktisabına olanak bulunmamasına, resmi kayıt ve belgelere aykırı düşen bilirkişi ve tanık sözlerine değer verilemeyeceğine ve kararda yazılı diğer gerekçelere göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde değildir. REDDİNE,
Sonuç: Ancak mahkemece taşınmazların mera olduğu kabul edildiğine nazaran meraların özel mülkiyete ve tescile tabi yerlerden olmadığı düşünülmeden yazılı olduğu üzere Hazine adına tescile karar verilmesi doğru değil bozma nedeni ise de bu yöndeki yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir görülmediğinden hüküm fıkrasının 1.bendindeki A ve B harfleri ile gösterilen paragraflardaki “tespit gibi maliye hazinesi adına tesciline” tümcelerinin hüküm yerinden çıkarılarak yerine “3402 sayılı Kadastro Yasasının 16/B maddesi uyarınca mera niteliğiyle sınırlandırılıp özel siciline yazılmasına” tümcesinin yazılmak suretiyle hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 11.20.YTL peşin harcın onama harcına mahsubuna 14.11.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.