Uyuşmazlık konusu taşınmazın kadim köy merası olduğu hakkında belirtmelik tutanağında imzası bulunan muhtarın bu beyanı halefiyet yoluyla mirasçılarını da bağlar.
Taraflar arasındaki tespite itiraz davası üzerine yapılan yargılama sonunda, davanın kabulüne ilişkin verilen hüküm davalı Hazine tarafından süresi içinde temyiz edilmekle; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
Kadastro sırasında; 101 ada, 23 parsel sayılı, 42000 metre kare yüzölçümündeki taşınmaz mera olarak sınırlandırılmıştır.
Askı ilan süresi içinde M., kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak dava açmıştır. Mahkemece, davanın kabulüne ve dava konusu parselin kadastro dışı bırakılmasına, davacı M…’in zilyet olduğunun tespitine karar verilmiş; hüküm, davalı Hazine tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine, toplanan delillere göre davalı Hazinenin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazı yerinde değildir. ReddinE:
Kadastroca davalı Hazine adına mera niteliği ile sınırlandırılan 101 ada 23 no’lu parselin davacının zilyetliğinde bulunduğundan söz edilerek tespitin iptaline ve taşınmazın davacı adına tesciline karar verilmiştir. Davacı duruşma sırasında dava konusu parselin babasının zilyetliğinde iken kendisine kaldığını 4753 sayılı Yasa uygulaması sırasında mera olarak belirlendiğini ileri sürerek dava açmıştır.
Bilgilerine başvurulan yerel bilirkişi ve tanıklar da çekişmeli taşınmazın davacının babasından kaldığını haber vermişlerdir. Dosya içinde bulunan 19.7.1962 tarihli Toprak Komisyonu’nca düzenlenen belirtmelik tutanağında, çekişmeli parselin kadim köy merası olduğu bildirilerek muhtar M. tarafından imzalanmıştır. Dosya içeriğinden, M.’nin davacının babası olduğu konusunda bir açıklık yoktur. O halde belirtmelik tutanağında imzası bulunan muhtar M.’nin davacının babası olduğunun belirlenmesi durumunda taşınmaz M.’den davacı oğluna kaldığı olgusu tartışmasız bulunduğuna göre, halefiyet yoluyla babası M.’nin belirtmelik tutanağındaki beyanı kendisini ve halefiyet yolu ile davacıyı bağlayacağı nazara alınarak çekişmeli parselin kadim köy merası olduğunun kabulü gerekir.
Sonuç: Bu nedenle davalı Hazinenin temyiz itirazı yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenden ötürü BOZULMASINA, 16.3.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.