2942 sayılı Yasanın 8. maddesine dayanılarak satın alınan taşınmazın bedelinin geç ödenmesi nedeniyle doğan zararın tazmini amacıyla açılan davanın adli yargının görevine girdiği.
Dava, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 8.maddesine göre Büyükşehir Belediye Başkanlığına Satışı yapılarak devir ve temlik olunan taşınmazın, satış bedelinin taraflarca tesbit olunan ödeme tarihinden geç ödenmesi nedeniyle bu geç ödemeden doğan ve davacı tarafından hesaplanan faiz alacağının davalı idareden alınması istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince; 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 8.maddesi uyarınca taşınmazın idarece satın alındığı, bu işlemin davalı ile davacının anlaşmalarıyla ve eşit iradelerinin birleşimi sonucu ortaya çıktığı, idarenin üstün iradesine bağlı tesis edilmeyen bir hukuki ilişki olması itibariyle, bu satıştan sonra bedelin ödenmesine ilişkin ortaya çıkacak uyuşmazlıklarda adli yargının görevli olduğu, uyuşmazlığın, taraflarca saptanan satış bedelinin yine taraflarca saptanan ödeme tarihinden sonra ödenmesi nedeniyle doğan faiz alacağına ilişkin bulunduğu ve dolayısıyla görüm ve çözümünün adli yargının görev alanı olduğu gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 15/1-A maddesi uyarınca görev yönünden davanın reddine karar verilmiş, bu karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Temyize konu İstanbul 2.İdare Mahkemesinin 11.1.1991 günlü, 1991/70 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının onanmasına karar verildi.